Τρίτη, 00:01 - 20/04/2021

  Tweet

Στη διάρκεια των ψυχικών και των σοβαρών οικονομικών κρίσεων, οι γυναίκες και ειδικά οι μητέρες που φροντίζουν παιδιά κάτω των 18 ετών, έχουν στηρίξει αποτελεσματικά τις κοινωνίες, τις χώρες μας και- τελικά- τον κόσμο.

Πολλοί ηγέτες παρομοιάζουν την πανδημία με κατάσταση πολέμου. Έχουν μιλήσει για την «καταπολέμηση» του ιού, χαρακτηρίζοντας ορθώς την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τους εργαζόμενους του κλάδου ως ήρωες. Αλλά δεν κατάφεραν να αναγνωρίσουν τη σημαντικότητα του σιωπηλού στρατού που μας στηρίζει σε μια από τις χειρότερες κρίσεις με την οποία έχει έρθει αντιμέτωπη η ανθρωπότητα από το τέλος του Β ’Παγκοσμίου Πολέμου: τις μητέρες.

Η καλύτερη στήριξη προς τις μητέρες είναι η ισότητα των φύλων

Η σημασία της αναγνώρισης του σημαντικότατου έργου που έχουν αναλάβει οι μητέρες δεν σχετίζεται με μια μισογυνική ρητορική σχετικά με το πόσο αγαπάμε τις μητέρες και πόσο σημαντικές είναι στη ζωή μας. Αντίθετα, πρόκειται για την εφαρμογή πολιτικών και δομών υποστήριξης για να διασφαλιστεί ότι- μετά από τις πολλές τους θυσίες- οι γυναίκες, και ειδικά οι μητέρες, δεν θα μείνουν πίσω στις προσπάθειες ανοικοδόμησης της Ευρώπης.

Στην πραγματικότητα, το να μην μείνουν οι γυναίκες πίσω στις εξελίξεις δεν είναι αρκετό. Οι γυναίκες πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και στο επίκεντρο των προσπαθειών μας για ανοικοδόμηση.

Το να μιλάς για τη μητρότητα είναι επικίνδυνο, ειδικά για τις φεμινίστριες. Μερικές φορές προκαλείται η αίσθηση ότι οι συντηρητικοί πολιτικοί υποστηρίζουν τη μητρότητα και όταν κάποιος άλλος μιλά για μητέρες, πρέπει να διαβεβαιώσουν ότι οι γυναίκες που επιλέγουν να μην γίνουν μητέρες εξακολουθούν να είναι πολύτιμες και ότι αξίζουν όλα τα καλά του κόσμου.

Θεωρώ ότι αυτό είναι αυτονόητο και- ως γυναίκα χωρίς παιδιά- γνωρίζω από την προσωπική μου εμπειρία πόσο μακριά είμαστε από τη στιγμή που μια γυναίκα θα αναγνωρίζεται για την αξία της ανεξάρτητα από το αν έχει (ή δεν έχει) γεννήσει.

Ωστόσο, η συζήτηση για τη μητρότητα από μια πιο προοδευτική σκοπιά είναι σημαντική, διότι η καλύτερη υποστήριξη που μπορούν να λάβουν οι μητέρες είναι η ισότητα των φύλων. Το να μοιράζονται οι γονεϊκές ευθύνες, το να έχει τις ίδιες ευκαιρίες σταδιοδρομίας με τους άντρες και να αποκτά θέσεις ανάληψης αποφάσεων δεν είναι μόνο ο καλύτερος, αλλά και ο μόνος τρόπος για να υποστηριχθεί η μητρότητα εν έτει 2021. Εάν οι συντηρητικοί ενδιαφέρονται πραγματικά για τις μητέρες, θα πρέπει να αναλάβουν δράση.

Χρειαζόμαστε φυλετικά ισορροπημένες ομάδες ηγεσίας σε κυβερνήσεις, εταιρίες και σε κάθε είδους οργανισμούς

Κάθε μέρα, εργάζομαι για να χτίσω έναν κόσμο όπου η ευθύνη της ανατροφής των παιδιών θα εμπίπτει ομοιόμορφα στις υποχρεώσεις τόσο των γυναικών, όσο και των ανδρών. Κάθε μέρα, προσπαθώ να εμπνέω τις νέες γενιές με βιβλία και ιστορίες που εξυμνούν την ισότητα. Αλλά δεν είμαι τυφλή: Γνωρίζω ότι ενώ η ισότητα των φύλων είναι ο στόχος πάνω στον οποίο εργαζόμαστε, δεν έχουμε φτάσει στο σωστό σημείο- το γνωρίζετε και αυτό.

Δεν θα φτάσουμε στο επιθυμητό σημείο σύντομα, αν αγνοούμε το γεγονός ότι οι γυναίκες με παιδιά στο σπίτι έχουν κάνει περισσότερα για τον κόσμο από οποιαδήποτε άλλη κατηγορία ανθρώπων καθόλην αυτή την πανδημία.

Ο αγώνας για την ισότητα των φύλων αφορά, πρωτίστως, τη συνεχή προσπάθεια να κάνουμε το αόρατο ορατό και να συζητάμε αυτό που θεωρούμε δεδομένο εδώ και πολύ καιρό.

Καθώς βγαίνουμε από την πανδημία, πρέπει να σταματήσουμε να χάνουμε τον χρόνο μας και να απαιτήσουμε δράση. Οι καλύτερες προσπάθειές μας δεν αρκούν πια. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν ήταν αρκετές για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά η πανδημία τις έκανε να φαίνονται πιο ανεπαρκείς από ποτέ.

Χρειαζόμαστε φυλετικά ισορροπημένες ομάδες ηγεσίας σε κυβερνήσεις, εταιρίες και σε κάθε είδους οργανισμούς. Δεν μπορούμε να περιμένουμε να συμμετάσχουν όλοι στην προσπάθεια, γιατί η ημέρα δεν έχει τόσες πολλές ώρες ώστε να πείσουμε και το τελευταίο άτομο ότι αξίζει να προσπαθήσουμε για την ισότητα των φύλων για να γίνει ο κόσμος μας πιο φιλόξενος.

Οι γυναίκες δεν έχουν πραγματικά αναγνωριστεί

Αποδείξεις υπάρχουν παντού. Πρέπει να δράσουμε, να δώσουμε το παράδειγμα και να προκαλέσουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμαστε, ενώ αναγνωρίζουμε απόλυτα ότι δεν πρόκειται να είναι μια εύκολη μετάβαση, αλλά μάλλον απαραίτητη.

Πριν από λίγες μέρες, έκανα μια πρόταση μέσω των προφίλ μου στα κοινωνικά δίκτυα για την ανακήρυξη μητέρων ως υποψήφιες για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Με εντυπωσίασε ο αριθμός των γυναικών που μου είπαν ότι συγκινήθηκαν καθώς διάβασαν την ανάρτησή μου. Ένιωσαν ότι αναγνωρίζονται.

Στην πραγματικότητα η αναγνώριση των ανθρώπων είναι αντικείμενο της πολιτικής. Υπάρχουν πολλά κόμματα που απαρτίζουν τις κυβερνήσεις μας, καθώς οι ηγέτες των διαφορετικών κομμάτων φροντίζουν για διαφορετικούς ανθρώπους: κανένας από εμάς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει την ικανότητα να φροντίζει για όλους. Αυτό είναι που κάνει τη δημοκρατία ξεχωριστή.

Οι γυναίκες δεν έχουν αναγνωριστεί ποτέ πραγματικά.

Εάν η Ευρώπη εκμεταλλευτεί αυτήν την κρίση για να αλλάξει αυτά τα δεδομένα, θα μπορούσε να γεννήσει μια από τις πιο ισχυρές επαναστάσεις που έχει δει ποτέ ο Πλανήτης Γη- μια επανάσταση που θα μπορούσε, μάλιστα, να την σώσει.

Francesca Cavallo

*Συγγραφέας, Ιδρύτρια και Διευθύνων Σύμβουλος, της «Undercats», και Νέα Ευρωπαία Ηγέτιδα 2019 (EYL40)
**πρώτη δημοσίευση: www.friendsofeurope.org